1.     Το crooked θυμίζει έντονα μια εξομολόγηση. Έχει κάτι το πολύ ευαίσθητο και παράλληλα τολμηρό. Με ποιό τρόπο εκφράζεστε μέσω της μουσικής σας; 

Η μουσική μου λειτουργεί ως ένα είδος εξομολόγησης, ένας τρόπος να εκφράσω τα συναισθήματα και τις εμπειρίες μου. Ίσως είναι ένας λόγος που δεν είχα ποτέ προσωπικό ημερολόγιο, τα τραγούδια μου για μένα είναι το ημερολόγιο μου, απλά έχει το άβολο ότι αφήνεις κάθε άγνωστο να το διαβάσει. Χαχα

Εκει γράφω όλες τις προσωπικές μου σκέψεις και έρχομαι σε επαφή με τα συναισθήματα μου. Πάντα λειτουργούσε ψυχοθεραπευτικά για εμενα. Κάθε νότα, κάθε στίχος είναι μια προσπάθεια να κατανοήσω και εγώ η ίδια τις σκέψεις μου.

2. Εντωμεταξύ έχετε ένα νέο άλμπουμ. Το χαρακτηρίζετε ως ένα ταξίδι προς την θεραπεία και την ανακάλυψη του εαυτού. Πόσο πόνο και δύναμη απαιτεί μια τετόια διαδικασία; Τι θυμάστε απο την διαδικασία δημιουργίας αυτού του άλμπουμ;

Όταν ξεκίνησα να γράφω το “Femmeland῾῾δεν ήξερα πως θα εξελιχθεί, συνέπεσε με την αρχή της πανδημίας αλλά και την αρχή της δικής μου πρώτης συνεπής επαφής με την ψυχοθεραπεία. Η αρχή ενός δύσκολου ταξιδιού ενδοσκόπησης και ανακάλυψης του εαυτού μου. Όπως είπα γράφω βιωματικά, επομένως ότι ανακάλυπτα και βίωνα στην καθημερινή μου ζωή, έπαιρνε μορφή στα τραγούδια μου. Είχε πολύ κάθαρση αλλά και πόνο, όπως κάθε περίοδος μετάβασης και ωρίμανσης. Όταν Κάτι πεθαίνει,  γεννιέται κάτι άλλο. Οταν κάτι αλλάζει, κάτι θα πενθούμε. όταν κάτι μεγαλώνει, υπάρχει πάντα  και πόνος.

Κατά τη δημιουργία αυτού του άλμπουμ. Κάθε τραγούδι αποτελεί ένα κομμάτι του παζλ μου, μια εκδοχή της πραγματικότητας μου και να κατανοήσω και εγώ όσα βγω. Όσο εξελισσόμουν και εγώ τόσο άνθιζε και αποκτούσε υπόσταση ο δίσκος. Το αισθητικό κομμάτι δε, είναι το σημείο που άρχισα να το βλέπω σφαιρικά και να βρίσκω συμβολισμούς.

3. Το Femmeland βγάζει κάτι το φανταστικό. Η πατριαρχική κοινωνία σήμερα γεννά την επιθυμία δημιουργίας τόπων ισότητας, όπου οι θηλυκότητες δεν δολοφονούνται απο την ίδια την κοινωνία; Πως αντιμετωπίζεται το φύλο σε αυτό το άλμπουμ; 

Oι θηλυκότητες είναι το επίκεντρο αυτού του δίσκου. Ήθελα να μιλήσω για την δική μου εμπειρία σαν θηλυκότητα, για το δικό μου τραύμα και την δύναμη που πήρα από άλλες θηλυκότητες με τις οποίες μοιραζόμαστε κοινά τραύματα. Ήθελα να δημιουργήσω ένα φανταστικό νησί/τόπο που όλες και όλα μας θα ζούμε ελεύθερα και όπως εμείς θελουμε. Με ασφάλεια και δίχως τα πατριαρχικά δεσμά.

4. Στο Δεύτερο φύλο αναφέρεται ότι γυναίκα γίνεσαι. Συμφωνείτε;

Φυσικά, πιστεύω ότι το καθένα μας μπορεί να επιλέξει να ζει και να είναι όπως αυτό θέλει.

5. Υπάρχει μια σύνδεση με την Κίρκη. Θέλετε να πείτε περισσότερα για αυτό; 

Ποσό διαστρεβλωμένη παρουσιάζεται η ιστορία της. Μια πανίσχυρη μάγισσα/θεότητα που την παρουσιάζουν, όχι ξεκάθαρα κακιά, αλλά πανούργα, επειδή και μόνο ήταν πιο δυνατή από τον ίδιο τον Οδυσσέα και επομένως αποτελούσε απειλή προς όλους τους άντρες. Η ίδια, ζούσε με τις νύμφες της σε ένα νησί. Εκεί, μόνο όσοι άντρες παραβίαζαν και απειλούσαν την ειρηνική τους κοινότητα, τους μεταμόρφωνε σε ζώα. Τα ζώα αυτά ζούσαν εναρμονισμένα στη φύση και εξημερωμένα. Η Κίρκη όμως παρουσιάζεται επίσης τρυφερή και στοργική προς την κοινότητα της και τους ανθρώπους της.

Είναι ένα σύμβολο της γυναικείας δύναμης. Υποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο οι θηλυκότητες δαιμονοποιούνται και να στοχοποιούνται από την κοινωνία και τους άνδρες. Είναι ένα παράδειγμα μιας γυναίκας που η ισχύς της μπορεί να προκαλέσει φόβο ή ανασφάλεια στους άνδρες που είναι σε θέση εξουσίας.Την Κίρκη όμως δεν την φοβίζει τίποτα.  Οι Κίρκη προστατεύει τους ανθρώπους της.

Σε μια - oχι τόσο γνωστή - εκδοχή του μύθου της Κίρκης, παρακολουθούμε την απόφασή της να απορρίψει τον πατέρα της, τον “Ήλιο", επιλέγοντας τη θνητότητα και απελευθερώνοντας τον εαυτό της από πατριαρχικά πρότυπα και το "ιδανικό" της εαυτό. Κάπως έκανε ένα κλικ μέσα μου, το πως τίποτα δεν την φοβίζει ούτε ο ίδιος ο θάνατος και επιλέγει να σπάσει τα κοινωνικά δεσμά που την κρατάνε πίσω και να  αναζητήσει τον αληθινό της εαυτό῎

6. Πως θα θέλατε κάποι@ να ακούσει αυτό το άλμπουμ;

Το πιο μαγικό στη μουσική είναι ότι κάθε ακροατής ταυτίζεται με ένα κομμάτι και δημιουργεί νέες συνδέσεις που μπορεί να μην είχε σκεφτεί ποτέ το άτομο που έγραψε το κομμάτι. Είναι σαν να ανοίγει νέους δρόμους και να παίρνει νέες μορφές. Για μένα, αυτός ο δίσκος, όπως είπα και πριν, λειτουργεί σαν το προσωπικό μου ημερολόγιο. Αν κάποι@ εκεί έξω συνδεθεί με το δικό μου βίωμα, ελπίζω να νιώσει λίγο λιγότερο μόνο.

7. Το Femmeland κινείται σε έναν πιο ποπ ήχο και η αλήθεια είναι ότι ολα τα πρότζεκτ σας έχουν μερικές διαφορές στον ήχο παραμένοντας στην σφαίρα της ηλεκτρικής μουσικής. Πως προκύπτουν αυτές οι αλλαγές; Είναι κάτι που επιθυμείτε ή που προκύπτει απο αυτό που θέλετε να πείτε κάθε φορά;

Πριν κυκλοφορήσω το "Fragments", ήμουν ήδη σε μονοπάτια πιο προσανατολισμένα προς το pop. Πάντα είχα αγαπή για το pop, αν και πέρα από περίοδο όπου φοβόμουν να το παραδεχτώ. Στην Ελλάδα, το pop αντιμετωπίζεται με ταμπού, μειώνεται και γενικεύεται. Το pop δεν είναι μόνο η mainstream πλευρά της, μπορεί να περιλαμβάνει καλλιτέχνες όπως η Bjork μέχρι τη Taylor Swift . Καταλαβαίνεις ότι το φάσμα είναι τεράστιο. Στο Λονδίνο, έμαθα να την εκτιμώ ακόμη περισσότερο και την ξαναγαπησα. Μετά από πειραματισμό, νομίζω απλώς ότι έχει ωριμάσει μέσα μου και έχω αποκτήσει περισσότερη αυτοπεποίθηση ώστε να κάνω μουσική για εμένα και όχι για τους άλλους.

8. Διακρίνω πολλές αναφορές και επιρροές απο underground ηλεκτρονική σκηνή του Λονδίνου μέχρι πιο mainstream οπως η fka twigs. Πως απο τα ερεθισματα σας έχει προκύψει η δική σας φωνή;

Αγαπώ την βρετανική underground σκηνή αλλα και την βρετανική pop. Κάθε μουσική που έχω ακούσει από την παιδική μου ηλικία μέχρι σήμερα έχει συμβάλει νομίζω kai διαμορφωσε την φωνη μου. Από το musical theatre και την ελληνική μουσική μεχρι την underground electronic. Μου πηρε χρονια να βρω την φωνη μου και να την αγαπησω. Ειδικά σε μικρότερη ηλικία άλλαζα συνεχώς την φωνή μου, ήθελα να είναι πιο χαμηλή, πιο βραχνή, να έχει περισσότερο distortion, μιμήσεις απο ακουσματα που είχα που όμως εκρυβαν την ανασφάλεια μου. Φυσικά, κατέληγα να καταπονώ την φωνή μου, να την πληγώνω και να την χάνω. Μόνο με τον χρόνο και με την βοήθεια των δασκάλων της φωνητικής μου σιγά σιγά ήρθα σε επαφή με την φωνή μου. Φυσικά με το που συνέβη αυτό και άρχισα να  ακούω το σώμα μου, σταμάτησα και να τη τραυματίζω.

9. Η αλήθεια είναι ότι η τέχνη είναι αρεκτά ταξική. Πως είναι να είσαι μια καλλιτέχνης στην Ελλάδα που δοκιμάζει κάτι διαφορετικό και συνεχώς πειραματίζεται απο την μουσική μέχρι τα visuals. Ποιές είναι οι δυσκολίες;

Είναι αλήθεια, το να είσαι καλλιτέχνης στην Ελλάδα είναι παρά πολύ δύσκολο. Καταρχήν δεν υπάρχει υποστήριξη από πουθενά και δεν υπάρχει industry. Πρεπει συνεχώς να αποδοκιμάζεσαι και να προσπαθείς. Εισαι τελειως μον@ σε όλο αυτο, και απλά ελπίζεις οτι η σκληρή σου δουλειά θα αποδώσει. Πρεπει να είσαι visual artists, producer, songwriter, manager, booking agent, social media strategist, art director και φυσικά να δουλευεις αλλες δουλεις για να μπορείς να supporταρεις το προτζεκτ σου. Αυτό βέβαια και εκτός Ελλάδας, και γι αυτό αρκετά εύκολα βλέπεις ταλαντούχα artist να τα παρατανε, γιατι θελει ενα αλφα προνομιο για να μπορείς να κανεις μουσική και να καταφέρεις να ζεις απο αυτη. Και φυσικά τύχη.

10. Απο το μέλλον τι περιμένετε; Ποιά είναι τα όνειρα σας;

Το όνειρο μου είναι όλη αυτή η προσπάθεια και η δουλειά που έχω ρίξει να αποδώσει και φυσικά όπως όλα μας να μπορώ να ζω από την μουσική μου. Eπίσης, το να βγω εκτός Ελλάδας.

11. Στα τραγούδια υπάρχει και μια σύνδεση με τα όνειρο και με το σώμα γενικότερα. Ακούτε το σώμα σας όσο δημιουργείτε; 

Η αλήθεια είναι οτι σωματοποιω την μουσική μου όπως και τα συναισθήματα μου. Μου αρέσει να μεταφράζω το σωματικό μου βίωμα σε ηχο. Γι αυτό και αγαπώ το sound effects και το sub bass. Γενικοτερα το βασικοτερο κομματι οταν κανω παραγωγές είναι να μπορεί το άτομο που το ακούει πρώτα να το αισθάνεται στο σώμα του και δεύτερον να δημιουργεί μια φανταστική εικόνα. Σαν να τηλεμεταφέρεται στον κόσμο που αυτό επιλέγει.

12. Τι σας έμαθε πάνω απο όλα το Femmeland;

Μου έμαθε να δοκιμάζω και να ξεπερνάω τους φόβους μου. Να αγαπώ την εαυτή μου λίγο περισσότερο και ότι ιδανικός εαυτός δεν υπάρχει.

13. Τι θέλετε να μάθετε στο μέλλον; 

Θέλω να συνεχίσω να μαθαίνω και να εξελίσσομαι. Να μην φοβάμαι να μεταμορφώνομαι.